Een nineties-kind met obsessie voor TelSell gadgets en instant noodles

+ een geniale kiwi-hack en een restauranttip – jawel! – buiten Amsterdam

Lieve mensen van het goede leven,

Als kind (geboren in 1988) had ik in de jaren ‘90 een forse obsessie met TelSell. Terwijl leeftijdsgenootjes buiten knikkerden of Pokémon-kaarten ruilden, zat ik vaak ademloos voor de tv, compleet in de ban van Amerikaanse infomercials. Misschien kwam het doordat ik op dat moment niet bepaald bulkte van de vrienden (don’t worry, dat is later helemaal goedgekomen). Of omdat mijn vader me, door zijn werk, al vroeg besmette met de liefde voor reclame en marketing. Misschien was het gewoon omdat ik toen al dol was op eten. Hoe dan ook: ik vond het magisch.

little me op een klassieke 90’s vakantiefoto – op de Franse camping, mét bloempotkapseltje, inclusief wijn en sigaretten op tafel

Wie herinnert zich nog de George Foreman grill? De NicerDicer? De Magic Bullet? Mijn absolute favoriet was die laatste reclame — vooral vanwege de vrouw met bril, vet New Yorks accent en slap sjekkie in haar mond die aan het aanrecht erbij zit. Dinnah is ahhlways a producccction!

Kan je je nu toch helemaal niet meer voorstellen, zo’n reclame op tv. En misschien werkte het allemaal helemaal niet zo goed als beloofd, maar man, wat was ik verkocht.

Anno nu ben ik nog steeds dol op kookgadgets. Maar dan wel de écht goede. Geen keukenkastvulling die na één keer gebruiken stof staat te happen. Ik wil tools die je leven makkelijker maken. In deze nieuwsbrief zitten er twee. En nog veel meer lekkers: een instant noedelhack, een dikke restauranttip in Breda, en een boek vol culinaire geschiedenis.

Want hoewel ik bekendsta om mijn klunzige acties in huis, voel ik me in de keuken wél op m’n plek. Vooral als ik recepten en kooktips kan verzamelen en bedenken, testen en proeven, en vervolgens linea recta naar jullie inbox kan slingeren.

En dat is dus precies wat ik deze week weer doe. Met veel liefde én een vlijmscherpe tong keramische mandoline. Hier komen ze.

Kooktip: instant noedels (maar dan next level)

Als tiener at ik bijna elke werkdag instant noodles. Ik kan wel zeggen dat ik lichtelijk verslaafd was. En die verslaving is nooit meer weggegaan, al eet ik het nu ‘nog’ maar eens per maand.

Maar op een gegeven moment gaat die standaard seasoning uit het pakje nogal vervelen. En ik hou van dingen uitproberen in de keuken. Dus van mij, voor jou: deze hack maakt instant noodles ZO veel lekkerder — en in 5 minuten staat je comfort bowl op tafel.

Zo doe je het:

Kook je favoriete instant noedels in een pannetje. Ondertussen maak je een papje van een losgeklopt ei, de kruidenzakjes uit de noedelverpakking, een lepel mayo (bonuspunten als het Kewpie is), sojasaus en eventueel je favoriete chili paste. Goed roeren. Dan de gekookte noedels met wat kookwater erbij — net zoveel als jij lekker vindt. Snel doorroeren – het ei moet garen door de warmte. Soms wil ik veel water en wordt het echt een enorme trog soep, soms wil ik vooral kauwen.

Top af met lekkere dingen – ik noem een zachtgekookt eitje, furikake, gebakken uitjes, bosui, taugé, paddenstoelen, knoflook… Extra vullend? Kook wat gyoza uit de vriezer mee in de pan. Check wel even de verpakking: de dumplings hebben soms iets meer kooktijd nodig dan de noedels.

moniquevanloon

A post shared by @moniquevanloon

Mocht je gyoza van het merk Bibigo bij Albert Heijn kopen, vergeet dan niet de hilarisch vertaalde instructies te lezen. HOE is dit erdoorheen gekomen, vraag je je af.

Eettip: Blossem in Breda (oesters met doperwtenijs!!)

Ik at bij restaurant Blossem in Breda met mijn lieve vriendin Nathalie – die in Breda woont en dus alle hotspots kent – en wow… wat een ontdekking. De oesters met doperwtenijs waren zó bijzonder, ik kan de smaak nog naar boven halen. Ook top: de steak tartare (love de presentatie in het cocktailglas) en het brood met luchtige dragonboter.

De zaak zit in het oude ketelhuis van de Nibb-it fabriek, maar het interieur is strak, modern, licht en fris. Industrieel meets stijlvol. Dikke tip dus — en een fijn excuus om weer eens naar Breda af te reizen.

📍 Ettensebaan 10, Breda

Leeftip: kiwi snijden met een… garde? Jazeker.

Ik eet bijna elke ochtend een kiwi, en dan het liefst die gouden – als je die eenmaal hebt gegeten, wil je eigenlijk niet meer terug naar de groene. Ik niet, althans. Die groene zijn zuur en prikken op m’n verhemelte, de gouden zijn zoet en fijn en aahhh.

Anyway. Het uitlepelen vond ik altijd zo’n gerommel. Ik weet dat er speciale vorkjes bestaan, maar die vond ik echt drie keer niks. Tot ik op een geniale hack stuitte: snijd je kiwi doormidden en steek er een ballonvormige mixergarde in. Draai een kwartslag, trek ‘m eruit — et voilà: perfecte partjes. Bij wijze van dan, want als je kiwi lekker rijp en zacht is, wordt het nooit perfect, maar then again, je wil geen onrijpe harde kiwi. Een culinaire catch-22. Maar goed, je hebt in ieder geval al het vruchtvlees uit de schil gekregen, en da’s fijn, want die gouden kiwi’s zijn schrikbarend duur.

Leuk detail: ik doe dit dus altijd met de garde van de 50 (!) jaar oude Philips mixer van mijn ouders, die ze kregen toen ze trouwden, en die ik een aantal jaar geleden heb geconfisqueerd. Dat apparaat werkt dus NOG STEEDS. Waarom maken merken nooit meer zulke degelijke spullen? (Ik weet waarom, maar ik wil het niet weten).

Disclaimer: dit werkt niet met een standaard garde, die is vaak te slap.

Leestip: Uit eten in Amsterdam – 400 jaar culinaire cultuur

Eten + geschiedenis + Amsterdam? YES PLEASE.

Dit boek van Maarten Hell en Charlotte Kleyn is zo’n feest voor iedereen die dol is op lekker eten én weetjes over vroeger. Van herbergen tot krakerskeukens, van Parijse bistro’s tot de eerste vegetarische restaurants — alles komt voorbij.

Ik ben normaal van de e-books, maar dit dikke exemplaar wil je écht als paperback. Het lettertype is mooi, het papier ruikt heerlijk. Ook een tof boek om cadeau te geven trouwens.

Kijktip: bōm – high-end Koreaans in New York

Op het YouTube-kanaal van Eater (sowieso een dikke aanrader als je van eten houdt) zag ik een video over bōm, een Koreaans fine dining restaurant in New York.

Chef Brian Kim serveert daar een 12-gangen tasting menu met onder andere king crab, wagyu, uni (zee-egel) en kaviaar. Elk gerecht wordt elke avond voorgeproefd met het hele team (!). Die focus, dat niveau — wow. De video hieronder is een dikke twintig minuten ongelooflijk genieten.

Echt alles aan die zaak zegt me: HIER wil ik heen. En dus sloeg mijn reislust weer toe — ik wil al jaren terug naar New York.

Maar ja.

Tegelijkertijd was er dit verschrikkelijke nieuws over het aangescherpte reisadvies voor queer personen richting de VS. Het maakt me zo kwaad. Het feit alleen dat transgenders en non-binaire personen zo geweerd worden en zoveel problemen ondervinden… onbegrijpelijk, gekmakend en ongelooflijk verdrietig.

Ik weet dat ik als witte cis queer vrouw nog relatief weinig risico loop, maar Amerika staat me met de dag meer tegen. En hoe graag ik ook naar NYC wil: voorlopig blijft het bij dromen, plaatjes kijken en watertandend achter de laptop zitten.

Wist je trouwens dat ik ooit deze Eater-lijst van Amsterdam maakte? Zo’n mooie klus om te mogen doen. Hij is niet meer helemaal up to date helaas, maar er staan nog steeds een heleboel pareltjes in.

Shoptip: de mandoline die je wil

Ooit had ik zo’n fancy Japanse mandoline. Prijzig. Log. Super eng voor je vingers. Vloog, ondanks de schattige rubberen voetjes, om de haverklap de keuken door. En: mocht niet in de vaatwasser. Ugh.

Toen tipte iemand mij deze keramische schaaf van Kyocera — en ik ben nooit meer teruggegaan. Hij is licht, mag gewoon in de vaatwasser en ligt nooit dwars. Braaf, maar ook nog steeds vlijmscherp (dus pas op je vingers). Ook na zeker 400 keer in de vaatwasser te zijn geweest.

Ik gebruik ‘m voor alles: aardappel, ui, komkommer, radijsjes (lekker bij de boter van nieuwsbrief #2!). Dit is oprecht een van m’n favoriete keukenitems ooit.

En nu komt het mooiste: hij kost maar €29,95. Money. Well. Spent. Ik kocht ‘m ooit hier bij Kookwinkel Oldenhof, maar Bol.com heeft ‘m ook, in een kek groen kleurtje. Hij staat ook op andere webshops, maar dat is geloof ik vaak een nepperd van AliExpress. Check dus goed of -ie van het merk Kyocera is.

Dat was ‘m weer voor deze week! Ik hoop dat je er blij van werd — en als je iemand kent die net als jij van het goede leven houdt, stuur ‘m gerust door via onderstaande knop.

Tot volgende week!

Liefs,
Monique