Een voorjaarspasta die in 15 minuten klaar is

+ ik moest dus huilen om een toetje én dit is mijn favoriete kurkentrekker

Lieve mensen van het goede leven,

de derde – okee, tweede echte-échte – nieuwsbrief alweer, vers in je inbox. Ik ben pas een paar weken bezig op Substack, en ik vind het nu ongelooflijk leuk. Het is ook best een beetje spannend, moet ik zeggen. De vrijheid om alles op te kunnen schrijven is heerlijk, maar op een vreemde manier ook juist lastiger.

Soms denk ik ‘s avonds, als ik met een zak paprika ribbelchips op de bank zit en de piekergedachten sneller komen dan dat ik het volgende chipje kan tackelen (en aflikken, don’t judge): zitten mensen wel te wachten op wat ik de wereld in slinger? Gelukkig zijn de eerste reacties extreem positief, wat mij alleen maar meer sterkt in de gedachte dat ik dit veel eerder had moeten doen een hele goede beslissing heb gemaakt om deze nieuwsbrief te beginnen.

Oh, en wist je dat er ook een chat zit bij deze nieuwsbrief? Ik vind het onwijs gezellig om daar met jullie te kletsen. Toen ik laatst vroeg: “Wat is het beste cadeautje dat jij ooit gegeven óf gekregen hebt?” kwamen daar hele originele reacties op; van een bijzonder vriendendiner en een robijnen ring, tot een KitchenAid keukenmachine. Misschien haal jij er ook nog wel inspiratie uit. Je vindt de chat hier.

Over tot de orde van de (onhandige) dag.

De mensen die mij kennen weten het al lang: ik ben super georganiseerd en gestructureerd, maar ook een werkelijk gigantische kluns. Ik ben zo iemand die haar elleboog tegen elke deur stoot en met geen mogelijkheid verpakkingen fatsoenlijk open krijgt. Het toppunt van mijn onhandigheid beleef ik vaak als ik een mooie fles wijn probeer te openen – ik heb in mijn leven al zoveel kurken half-in-de-fles laten zitten dat het bijna gênant is geworden. Gelukkig heb ik daar inmiddels een oplossing voor gevonden (zie de shoptip onderaan!). Genoeg over mijn gestuntel, hier komen weer zes fijne tips voor deze week. Daar ben ik dan wél weer goed in.

Kooktip: supersnelle lente-pasta (in 15 min klaar)

Deze pasta is perfect voor die doordeweekse avonden wanneer je eigenlijk geen zin hebt om te koken, maar wél lekker wil eten. Echt een lekkere lente pasta, die in 15 minuten op tafel staat. Tip: gebruik goede kwaliteit kant-en-klare ravioli. Daarvoor hoef je echt niet naar de Italiaanse traiteur (mag natuurlijk wel). Ook bij de betere supermarkt, maar ook bij online bezorgdiensten zoals Crisp en Picnic, heb je hele goede.

Ingrediënten voor 2 personen:

• 250 gram ravioli (ik had ravioli met een vulling van ricotta, doperwten en munt)

• Handvol diepvries doperwten

• Handvol diepvries edamame (of tuinbonen)

• 2 dikke sneetjes oud (zuurdesem)brood

• 100 gram roomboter

• Versgemalen zwarte peper

• Zeezout

• Parmezaanse kaas, geraspt

• Extra vergine olijfolie

Zo maak je het:

1. Doe een paar sneetjes oud brood in een hakmolen en maal tot een fijn kruim.

2. Kook de ravioli in gezouten water tot nét al dente volgens de instructies op de verpakking. Voeg 2 minuten voor het einde van de kooktijd de doperwten en edamame (of tuinbonen) uit de diepvries toe aan het kookwater.

3. Smelt ondertussen 50 gram roomboter in een koekenpan en bak hierin het broodkruim goudbruin, met veel versgemalen zwarte peper en zeezout. Haal uit de pan en doe op een bord.

4. Smelt in dezelfde pan weer 50 gram boter tot deze bruin en geurig is (beurre noisette).

5. Voeg de gekookte ravioli en de doperwten/edamame toe aan de bruine boter en bak 1-2 minuten mee. Kruid met peper en zout.

6. Serveer de ravioli met het krokante broodkruim, een flinke scheut olijfolie en veel Parmezaanse kaas.

Variatietips:

Rasp er wat citroenschil overheen of voeg verse munt of basilicum toe voor extra frisheid. Wil je ‘m romiger? Een lepeltje ricotta, mascarpone of een scheutje room doet wonderen. Liever pittig? Gooi er dan wat chilivlokken of chili crisp over. Oh, en geroosterde noten of pijnboompitjes zorgen voor een fijne crunch. Varieer gerust ook eens met courgette, asperges, pompoen of een handje spinazie. Alles kan!

Eettip: Kafé Kanard (Amsterdam)

Restaurant Kaagman & Kortekaas is even dicht vanwege een verbouwing, maar Bram Kortekaas en Giel Kaagman zitten allesbehalve stil: ze zijn tijdelijk neergestreken in het Lancaster Hotel in Amsterdam-Oost (vlakbij Artis) met Kafé Kanard.

En… wow. Ik at er met Sterrin en we waren helemaal overdonderd. Veel eend (de naam zegt het al), veel orgaanvlees, veel vet, en het dessert… ik moest daar dus serieus van huilen.

Ik ben niet zo’n zoetekauw, en dit was een mix tussen hartig en zoet. Chef Giel is echt geniaal dat hij eend weet te verwerken in een dessert – en mij heel gelukkig weet te maken. Canard à l’orange: confit en foie de canard, bloedsinaasappel, shisosorbet, pecan en een eendenvet-madeleine. Deze omschrijving klinkt toch al als een gedicht?

Alles hieraan klopte. De smaken, de spanning, de balans. En terwijl ik daar zat, tegenover Ster, met een glas Sauternes erbij, gebeurde er iets magisch: het werd stil in mijn hoofd. Alsof iemand even op pauze drukte.

Alsof alles – eten, gezelschap, sfeer, timing – op z’n plek viel. Dat zijn de momenten waarvoor ik eet. Waarin je alles om je heen vergeet en je alleen nog denkt: ja. Dít is de bedoeling.

Wat we nog meer aten:

• Bouchées (een soort luchtige en knapperige soesjes) met crème van eendenlever en hart

• Terrine van foie gras met zwarte truffel, gelei van Sauternes en briochebrood

• Tartaar van tonijn en eendenlever met wasabi en krokante eendenhuid

• Kwartel in pancetta met daslook en foie gras

En de wijnen? Perfect. Spannend, verrassend. En ja, duur, maar elke euro waard.

Reserveren doe je via kaagmanenkortekaas.nl. Ze zijn niet meer heel lang open, dus ik zou niet wachten…

Kleine side note: ja, ik weet dat foie gras en veel vlees eten gevoelig liggen – en terecht. Zelf eet ik thuis zo veel mogelijk vegetarisch en kies ik bewust wanneer ik wél vlees eet. Deze avond was zo’n culinaire splurge. Ik weet dat ze hier werken met goede leveranciers en dat er respectvol wordt omgegaan met het product. Maar ik snap ook als je denkt: mijn ding is het niet. Helemaal oké.

Leeftip: nooit meer boodschappen vergeten

Hoe vaak sta je in de supermarkt zonder idee wat je ook alweer nodig had? Of je koopt teveel; de keren dat ik toch weer met een pak rijst thuis kwam, terwijl ik deze (of drie) gewoon nog in de voorraadkast had staan, zijn niet op twee handen te tellen.

Daarom heb ik sinds een paar jaar één simpele truc: zodra iets opraakt, zet ik het meteen in mijn boodschappen-app (ik gebruik die van Albert Heijn en Picnic). Tandpasta bijna leeg? Meteen noteren. Koffie op? Direct erbij zetten. Zodra ik in de Appie ben, zie ik meteen wat er nog op het lijstje stond. En als ik mijn wekelijkse online boodschappen bestel, staan de dingen die op zijn al handig erin.

Klinkt simpel, is het ook – maar trust me, het maakt je leven véél makkelijker.

Leestip: Cleopatra en Frankenstein van Coco Mellors

Dit boek las ik onlangs in één adem uit op Bali. Grappig, juicy én sterk geschreven – het is zeker geen dertien-in-een-dozijn-chicklit. Het gaat over Cleo, een jonge kunstschilder in New York, en Frank, een twintig jaar oudere selfmade man. Hun impulsieve huwelijk zet niet alleen hun eigen leven, maar ook dat van hun vriendenkring volledig op z’n kop. Het leuke aan dit boek is dat verschillende types uit dezelfde vriendengroep aan bod komen. Sommigen kort, sommigen een stuk uitgebreider. Daardoor krijg je van heel veel verschillende mensen uit dezelfde circle andere verhalen mee. Sommige sluit je meteen in je armen, andere ga je echt bijna háten. Maar dat is juist ook het leuke, vond ik.

Ik las ‘m in het Engels (ik vind originele versies toch vaak beter), maar er is ook een Nederlandse vertaling. Absolute aanrader als je van Sally Rooney en lekkere New York vibes houdt.

Kijktip: Elizabeth Taylor: The Lost Tapes (HBO)

Deze docu geeft een prachtig én tragisch inkijkje in het leven van Hollywood-icoon Elizabeth Taylor. Wat was ze een fascinerende vrouw, en wat laat deze film veel zien. Verwacht veel mooie beelden en boeiende verhalen; grotendeels verteld door haarzelf (met audio uit oude interviews), begeleid door persoonlijke foto’s en videofragmenten uit Taylor’s archieven. Als je houdt van oude Hollywood glamour (en drama!), dan moet je deze zeker kijken.

Shoptip: mijn favoriete kurkentrekker (onmisbaar!)

Ik beken: ik kan niet overweg met een gewoon kelnersmes. Ik zei toch dat ik een klungel was?

Mijn vader (die mij de liefde voor wijn heeft bijgebracht) vindt dit nog steeds onbegrijpelijk – en dat snap ik. Het is ook bijna gênant om te bekennen dat ik met zo’n klassieke opener zó vaak de kurk verpest van een mooie fles wijn. Ik steek hem er altijd scheef in, krijg hem er vervolgens niet uit… Ugh. Maar ach, het leven is echt te kort om je voor dit soort dingen te schamen. Daarom zweer ik bij deze Brabantia kurkentrekker. Super makkelijk, klunsproof – nooit meer stukjes kurk in je glas. Love it. Hier te koop voor iets meer dan een tientje. Ook een goede cadeautip!

Dat was ‘m weer voor deze week! Enne, ken jij nou iemand die deze nieuwsbrief ook heel leuk zou vinden om te ontvangen? Stuur hem dan zeker eventjes door.

Tot volgende week!

Liefs,
Monique