Wat als je gewoon lekker je eigen +1 bent?

solo-date tips, slimme kooktrucs, magische kastlampjes en de sappigste worstjes ooit

Aangenaam! Ik ben Monique van Loon – schrijver, food nerd en notoire tipsdeler. Je kunt me kennen van mijn eerdere werk voor Culy.nl, mijn boeken of de culinaire recensies die ik jarenlang voor Het Parool deed. In deze nieuwsbrief serveer ik je wekelijks alles wat het leven leuker en lekkerder maakt: recepten, restaurants, kijktips en andere fijne vondsten. Persoonlijk, ongefilterd en recht uit mijn hart. P.S. volg je me al op Instagram?

---

Lieve mensen van het goede leven,

Wow, dit is nieuwsbrief nummer #20. Twintig! Ongelooflijk hoe snel dat is gegaan. En hoe leuk is het dat ik deze nieuwsbrief elke week voor jullie mag maken.

Ik loop serieus de hele week met een soort radartje aan in m’n hoofd. Wat zie ik? Wat proef ik? Welke film maakte indruk? Het is mijn lievelingswerk, dit: jullie een kleine portie goesting en inspiratie meegeven. En ik word zó blij van alle reacties, van de nieuwe abonnees, van de hartjes en mailtjes. Dus: dank je wel daarvoor.

Deze week wil ik iets vieren waar ik vroeger een beetje heel erg bang voor was: dingen alleen doen.

Er was een tijd, lang geleden, dat ik me echt niet kon voorstellen dat ik ooit in m’n eentje uit eten zou gaan. Of naar de film, of een concert, of een toneelstuk. Dat voelde… ongemakkelijk? Alleen = zielig? Maar ergens in de afgelopen tien jaar ben ik dat steeds meer gaan omarmen. Niet zonder aarzeling overigens; het was soms echt even oefenen.

Wat ik bijvoorbeeld superfijn bleek te vinden, is solo naar de film gaan. Elke week ga ik met m’n Cineville-abonnement op pad, grote sjaal om (want: ideaal dekentje in de zaal) en hop: naar de Filmhallen, The Movies of het Ketelhuis in Amsterdam. Heerlijk. Geen overleg over welke film of welke snacks. Geen geklets voor, na en tussendoor. Niemand die m’n popcorn pikt. Gewoon ik, mijn gedachten en het witte doek. En na afloop nog even blijven hangen met een kopje thee of een glaasje wijn, om de film rustig te laten landen (en m’n Letterboxd-account bij te werken).

Concerten en theatervoorstellingen: hetzelfde verhaal. Samen is leuk, maar alleen zeker ook! Geen gedoe over wie er mee kan of wil. Ik boek gewoon voor één persoon. En vaak geniet ik juist extra. Meer focus. Meer in het moment. En geloof me: niemand die op je let. Niemand die denkt: wow, die is alleen naar het concert! Nobody. Cares.

Toch ontdekte ik ook dat ik sommige dingen helemáál niet leuk vind in m’n eentje. Reizen, bijvoorbeeld. Ik weet dat er mensen zijn die alleen op wereldreis gaan en dat heerlijk vinden. Chapeau. Maar ik dus niet. Ik was ooit eens alleen een paar dagen in Parijs en vond dat precies lang genoeg. Anderhalve dag was top – daarna begon ik mensen om me heen te missen. Een hele maand in m’n eentje in een ander land? Nope. Not for me.

Solo naar een restaurant kan ik, vind ik (zeker met een boek erbij) best oké, maar liever beleef ik het met iemand samen. Uit eten gaan is echt een sociaal ding voor mij.

Alleen naar een club? Heb ik een aantal keer gedaan. Was… interessant. Ik vond het niet superstom, maar ik voelde me wel extréém zelfbewust. Je probeert je enerzijds alleen te vermaken en anderzijds bij groepjes onbekenden aan te sluiten, en dat was toch effe een dingetje. Dus hoewel ik blij ben dat ik het heb geprobeerd, weet ik ook: nee, da’s het voor mij niet helemaal.

De moraal van dit verhaal? Alleen dingen doen is helemaal oké. Het is niet gek, niet zielig, maar soms juist precies wat je nodig hebt. Als je maar ontdekt waar jij blij van wordt, wat je graag alleen doet, en wat je toch echt liever met iemand deelt. En ja, er is vaak even een drempel. Maar vaak is het een kwestie van durven, en gaan. Met jezelf als beste gezelschap.

Bonustip voor in de bios: koop lekkere snacks of neem ze mee (deze lempers van de Indonesische toko waren niet handig, maar wel érg lekker)

Eénmandje-geluk uit de Airfryer: braadworstjes met couscous en paprika

Ik hou van eenpansgerechten. Of beter gezegd: eenmandjesgerechten. Alles in de Airfryer, nauwelijks afwas, maximaal smaak. Deze combo is perfect op een doordeweekse avond waarop je geen zin hebt om moeilijk te doen, maar wél iets lekkers op tafel wil. Dit is comfort food met een Mediterraans tintje. Denk: sappige worstjes, zachte paprika’s, zoete rozijnen, zoute feta, en couscous (die laatste doe je trouwens niet in de Airfryer – sorry – maar is echt supersnel klaar).

Sowieso is worstjes bakken in de Airfryer écht een uitkomst: ze worden veel sappiger dan in de koekenpan, en je hoeft ze niet steeds te draaien of bang te zijn dat het vet eruit sprietst. Kind kan de was doen. En ondertussen kun jij alvast een wijntje inschenken.

Ingrediënten (voor 2 personen):

• 6 kleine Catalaanse braadworstjes (of twee grote braadworsten)

• 1 rode paprika

• 1 rode ui (of 3 sjalotjes)

• 3 teentjes knoflook

• 1 blik kikkererwten, uitgelekt

• 150 g couscous

• handvol rozijnen

• olijfolie

• citroensap

• ras el hanout (of andere Arabische gedroogde kruiden of specerijen)

• peper & zout

Voor de topping:

• handje verse peterselie

• 50 g feta

• handje pistachenoten

Zo maak je het:

Snijd de paprika in repen, de ui in halve ringen en de knoflook in dunne plakjes.

Doe de ui in het Airfryer mandje (ik doe er altijd zo’n speciaal bakpapiertje in of een siliconen bakje), besprenkel met een beetje olijfolie en bak 5 minuten op 180 °C.

Voeg daarna de paprika, knoflook en uitgelekte kikkererwten toe. Bestrooi met ras el hanout, peper en zout. Schep alles even om. Bak nog eens 5 minuten op 180 °C.

Leg daarna de worstjes er bovenop, besprenkel met wat olijfolie en bak nog 15 minuten op 180 °C. Halverwege alles even omschudden.

Doe ondertussen de couscous met de rozijnen in een kom en giet er een gelijke hoeveelheid kokend water over. Dek af, laat 5 minuten staan en roer los met een vork. Breng op smaak met olijfolie, citroensap, peper, zout en ras el hanout.

Schep de couscous op de borden, verdeel de groenten en worstjes erover. Top af met verkruimelde feta, pistachenoten en peterselie.

Margo’s in Amsterdam

Iets dat ik graag alleen doe, is wat lekkers halen bij een bakker en het dan op een bankje op een plein of park opeten. Een hotspot waar ik dan vaak heen ga, is Margo’s.

Ik blijf het bizar vinden dat álles uit deze bakkerij plantaardig is. Want… hoe dan?! Die ham-kaas-croissant smaakt echt naar… ham en kaas. En die focaccia met tomaat, die crispy croissants, de koekjes… alles is zó goed. Margo’s is zo’n plek waar ik binnenloop voor één ding en met drie zoete én twee hartige baksels weer buiten kom.

Er zijn twee vestigingen: in de Eerste Tuindwarsstraat in de Jordaan, en aan het Bellamyplein in Amsterdam-West (vlak naast De Hallen, leuk als je (alleen) naar de film gaat, of bij het fonteintje op het plein gaat zitten).

Ga hierheen voor:

• een croissant of pain au chocolat die niet onderdoen voor de Franse klassiekers met roomboter

• Danish pastry, die elke keer weer anders gevuld wordt (de Pistachio Rose was m’n favo)

• versgebakken focaccia om mee naar huis te nemen (of meteen op te eten)

Alles is 100 % plantaardig, grotendeels biologisch, en zoveel mogelijk fair-trade. Maar het mooie is: je hóeft zeker niet een doorgewinterde vegan te zijn om het hier geweldig te vinden. Jullie kennen mij: ik ben van team boter én bacon, en tóch haal ik hier graag m’n croissants.

22 slimme kooktrucs van Skye McAlpine

Kookboekenschrijver Skye McAlpine heeft een heel fijne nieuwsbrief, en deelde een tijdje terug (I was kinda late to her party…) 22 dingen die ze door de jaren heen leerde in de keuken. Echt van die tips waar je blij van wordt omdat ze je leven nét even makkelijker maken.

Zoals deze (die ik zelfs ook al jaren toepas): maak je dressing direct in je saladekom. Dus: olie, azijn, mosterd erin kloppen, dan pas de sla erbij en husselen maar. Scheelt weer een schaaltje afwas.

Of deze (ga ik zeker binnenkort proberen): vries gesneden ui in. Blijkbaar perfect voor soep, curry’s of stoofpotten.

En haar tips over soep maken (“You only need one recipe for making soup”) en het lijstje met “a few things that will make you feel like a domestic goddess” zijn ook top.

👉 Lees de hele lijst hier, of klik op de embed hieronder. Echt zo’n artikel dat je wil opslaan én doorsturen naar je kookvrienden.

22 Useful Things I’ve Learned in the Kitchen

Nooit meer een concert van je favo artiest of band missen

Ik was vroeger samen met iemand die in de muziekindustrie werkte, dus ik kreeg jarenlang de VIP treatment: altijd als eerste op de hoogte van de leukste concerten, overal op de gastenlijst, en backstage bij artiesten die ik fantastisch vond. Those were the days, haha.

Maar toen ik die luxe niet meer had, moest ik het op de ouderwetse manier doen: zelf bijhouden wanneer mijn favoriete artiesten weer naar Nederland komen, en op tijd kaartjes scoren. Gelukkig zijn daar superhandige tools voor. Mijn favorieten:

👉 Spotify Concerts

Als je in Spotify je favoriete artiesten volgt (ga naar een artiest en klik op de volg-knop), krijg je via deze link automatisch een gepersonaliseerd overzicht van wie wanneer optreedt in jouw buurt. Je kunt er ook handig in zoeken op datum of locatie, en je krijgt automatisch meldingen in je mail.

👉 Bandsintown

Ook een goeie is bandsintown.com. Je koppelt je account aan Spotify (of YouTube Music of Amazon Music, al geloof ik niet dat dat veel gebruikt wordt in Nederland…), kiest je favoriete genres en krijgt dan een overzicht van shows bij jou in de buurt – met reminders én directe linkjes naar tickets.

Ideaal als je een avond wil plannen met een vriend die dezelfde muzieksmaak heeft als jij – maar net zo goed als je lekker solo wil gaan.

Het YouTube-kanaal van Alexander the Guest

De eerste keer dat ik een video van Alexander the Guest keek, dacht ik: jeetje, wat een pedante man. Maar inmiddels voelt hij als een soort digitale vriend waar ik met alle liefde mee mee-eet.

Alexander is een fijnproever die de wereld over reist om de allerbeste restaurants te bezoeken – van kaiseki in Kyoto tot drie-Michelinsterren-zaken in Parijs. Zijn stijl is rustig, precies en met oog voor detail. Geen geschreeuw, geen snelle edits, maar gewoon: écht aan tafel zitten, camera op het bord, en maximaal genieten.

Wat ik vooral zo goed vind:

– Hij geeft veel context over het restaurant, de chef, het land of de kookstijl
– Hij is heel transparant over wat hij betaalt
– Je leert terloops meer over ingrediënten én wijnen
– En als iets tegenvalt, zegt hij dat eerlijk (maar altijd respectvol)

Elk van zijn video’s is als een soort mini-docu waar je trek van krijgt. En geloof me: als je eenmaal begint, wil je alles zien. Inmiddels heb ik z’n hele kanaal uitgespeeld en staat het belletje op YouTube aan, zodat ik geen nieuwe aflevering hoef te missen. Echt een aanrader voor iedereen die van gastronomie houdt, of gewoon even wil wegdromen aan tafel in Tokio, Londen of Dubai.

Magische kastlampjes (zonder stekker)

Ik heb in huis allemaal fijne inbouwkasten – ideaal qua opbergruimte, maar ze zijn zó donker van binnen dat je nog net geen mijnwerkershelm nodig hebt om je favoriete trui te vinden. En nergens een stopcontact te bekennen. Dus ik dacht altijd: die lampjes-op-batterijen of usb-ledstrips? Zal wel niks zijn.

Tot ik deze vond. Een kastlampje dat oplaadbaar is via USB, zichzelf vastklikt op een magneetstrip (die je gewoon in je kast plakt, met de bijgeleverde 3M-tape), en drie standen heeft: aan, uit of op bewegingssensor. Die laatste gebruik ik: de lamp springt aan als je de kast opendoet, en gaat daarna vanzelf weer uit.

Geen gedoe, geen snoeren, geen batterijen vervangen. Ik hoef ze alleen maar één keer in de paar maanden op te laden. Inmiddels heb ik er zes, in elke kast eentje. Een kleine upgrade, maar voelt zó luxe!

Je koopt ze hier (per stuk voor €11,89) via Bol.com.

Vond je dit leuk? Stuur de nieuwsbrief dan gerust door naar iemand die ook houdt van eten, tips en het goede leven. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd enzo.

Nog niet geabonneerd? Klik hier om je in te schrijven en krijg elke week een verse portie inspiratie in je inbox.

Liefs,
Monique